top of page

Bijgewerkt op: 9 mei


Een tijd lang werd ik bestookt door een vriend die in een bizarre Facebook-fuik zat. Op zijn tijdlijn verschenen steeds plaatjes van een Jezusfiguur, schijnbaar gemaakt van groentes, flesjes of andere materialen. In het bijschrift stonden willekeurige hashtags, bijvoorbeeld #ScarlettJohansson of #cabincrew. De reacties bestonden alleen maar uit het woord 'Amen'.


Op een gegeven moment kwam ik zelf ook in de fuik terecht en besloot ik uit te zoeken wat hier aan de hand was. Wat blijkt: Facebook wordt overspoeld door plaatjes die met AI zijn gemaakt. Ze zijn expres super bizar, zodat je snel geneigd bent om ze met vrienden te delen. Heel onschuldig is het overigens niet altijd. Op NU.nl schreef ik er een verhaal over.


Ik blijf na het schrijven van het artikel gedesillusioneerd achter. Vooral vanwege het besef dat alles rondom deze AI-Jezusfuik in elkaar kan worden gezet zonder enige menselijke tussenkomst. AI maakt de plaatjes, deelt ze en reageert erop. Het is een spiraal van internetwaanzin waar ik nog niet helemaal klaar voor was, geloof ik. 404media schreef ook over AI-spam op sociale media en noemt het expres niet 'de dood van het internet', maar spreekt liever van 'het zombie internet'.



 

In het nieuwste Suske en Wiske-album Klaartje Wakker is Klaas Vaak, de man die mensen in slaap brengt door zand in hun ogen te strooien, een superheld. Zijn tegenhanger Klaartje Wakker wordt jaloers en verzint een plan om mensen altijd wakker te houden. Dan komt ze achter het effect van telefoons. Wiske doet namelijk geen oog meer dicht omdat ze de hele nacht zit te appen.


Tante Sidonia grijpt in en stopt Wiskes telefoon in een kluis. "Het is niet eerlijk", zegt Wiske dan. "Nu mis ik alle belangrijke berichten! Wat Lizzie tussen haar boterham had! Of de kat van Mo nog ruift. En of Aliyah die nieuwe schoenen heeft gekocht! En ik moet memes posten! En Toktak-filmpjes! hoe overleef ik dit?"


Klaas Vaak, die 's avonds langs de huizen vliegt om mensen in slaap te brengen, ziet met lede ogen aan hoe iedereen met een smartphone in bed ligt. "Weet iemand die naar een beeldscherm ligt te staren", verzucht hij. "'t Is overal hetzelfde! En dat blauwe licht neutraliseert mijn slaapzand! Hier kan ik niks tegen beginnen!"


Als Klaartje Wakker de kracht van het blauwe licht ontdekt, zorgt ze dat zij die kracht absorbeert. Vervolgens zorgt ze dat iedereen dat licht ziet en veranderen mensen langzaamaan in zombies. En dan komen Suske, Lambik en Jerom in actie.


Ik vond het een leuke vondst, Klaartje Wakker als tegenhanger van Klaas Vaak, met het misbruiken van schermverslaving als haar kwaadaardige superkracht. Suske en Wiske gaan dus met hun tijd mee. Ik heb een paar keer goed gelachen om dit vermakelijke verhaal met een boodschap.


 

Wees gewaarschuwd: AI-films komen eraan. Deze week organiseerde AI-maker Runway zijn tweede AI Film Festival. Binnenkort zullen we de video's van winnaars vast online kunnen bekijken. De finalisten van vorig jaar staan namelijk ook online.


Een van die finalisten was Expanded Childhood, een korte film waarin maker Sam Lawton dia’s laat zien van jeugdfoto’s. Vervolgens laat hij AI bedenken wat er buiten de kaders gebeurt. Dat levert een vreemde vorm van nostalgie op, want na de toevoegingen worden de menselijke herinneringen ineens raar en afstandelijk. De plaatjesgenerator vervormt bijvoorbeeld lichaamsdelen en doet achtergronden smelten.



Vorig jaar kwamen er 300 video’s binnen bij het filmfestival van Runway. Dat waren er dit jaar tien keer zo veel.


In de jury zit Paul Trillo, een regisseur die zelf ook kunstmatige intelligentie gebruikt. Deze week bracht hij een muziekvideo uit voor het nummer The Hardest Part van Washed Out. Niet gemaakt met Runway, maar met Sora, het nog in geheimen gehulde videoprogramma van OpenAI.



Als je er geen genoeg van krijgt, hier ook nog een AI-interpretatie van The Simpsons in de jaren vijftig.


 

PS.

Ik schreef vorige week op basis van enkele previews nog dat de AI-gadget Rabbit R1 op meer sympathie leek te kunnen rekenen dan de Humane AI Pin. Nou, reviewers blijken toch ook niet onder de indruk te zijn van dit feloranje apparaat. Onaf, onhandig, langzaam en een slechte batterijduur. Hiermee kunnen we de eerste generatie AI-assistenten dus wel afschrijven. Hoewel, volgens de Wall Street Journal zien we die Ray-Ban-brillen van Meta over het hoofd.


 

Blogger Francisco van Jole bezocht het museum in Brussel waar nu de serie keramieken duivelsbeeldjes staan die door Nick Cave zijn gemaakt. Fijn verslag met een mooie uitspraak van zijn vader, waar je nauwelijks een speld tussen krijgt: "Je hoeft niet in een god te geloven maar de duivel zie je iedere vijf minuten".


 

Dit zijn de eerste bewegende beelden van Megalopolis, de nieuwe film van Francis Ford Coppola. Het is zijn grote passieproject, een scifi-epos met Adam Driver, Zendaya en Shia LaBeouf. Ik begin hier zeer voor warm te lopen.



 

Aaron Sorkin werkt aan een opvolger van The Social Network, een film van regisseur David Fincher uit 2010 met Jesse Eisenberg over het ontstaan van Facebook. Hoewel, opvolger, dan toch meer in spirituele zin. "Ik geef Facebook de schuld van 6 januari", zegt Sorkin. Op die datum bestormden Trump-aanhangers het Capitool in de VS. Mogelijk gaat zijn nieuwe filmscript dus over het wanbeleid van Facebook dat aan de bestorming vooraf ging. We wachten af.


Sorkin: "If Mark Zuckerberg woke up tomorrow morning and realized there is nothing you can buy for 120 billion dollars that you can’t buy for 119 billion dollars, ‘So how about if I make a little bit less money? I will tune up integrity and tune down growth.’ Yes, you can do that by honestly switching a one to a zero and a zero to a one."
 

Misschien zijn we door platforms als Facebook, Instagram en X vergeten waar websites voor bedoeld waren, betoogt The New Yorker. Nu die platforms veranderen in AI-spammachines en steeds wanhopiger om aandacht schreeuwen, ontstaat er langzaamaan een kleine tegenbeweging. Ik klamp me vast aan die trend en schrijf er op deze blog vaak over. "Voor alle publicaties die jarenlang via omwegen naar kliks hebben gezocht is dit misschien het moment om hun website te renoveren."


 

In mijn uitpluizen van het Best Kept Secret-programma van dit jaar ben ik al een paar pareltjes tegengekomen die ik anders mogelijk had gemist.


  • Chorus van Mildlife. Automatic was ook al zo'n goed album, maar had even gemist dat de Australiërs een nieuwe uit hadden. Ideale jazzfusion voor in de zomer.



  • I Thought I Was Better Than You van Baxter Dury. Lekker wazige plaat. Deze man wordt wel eens omschreven als de Britse Serge Gainsbourg. Schijnt ook een heerlijk arrogante performer te zijn. Ik heb mijn ideale alternatief voor Disclosure op BKS gevonden.


  • Ramona van Grace Cummings. Wat een dijk van een stem en muzikaal bovendien lekker theatraal en orkestraal. In lijn met Weyes Blood, Lana del Rey en... Bob Dylan. De albumtitel verwijst naar zijn nummer To Ramona.



 


En iemand anders heeft een letterlijke Doom Scroll gemaakt. Als in: scrollen om de game Doom te spelen. Een korte demo.


 

Wes Anderson maakte samen met Rupert Friend en Jason Schwartzman een korte reclamefilm voor Montblanc, bekend van zijn Meisterstück-vulpennen die net zo veel kosten als een nieuwe iPhone. Anderson ontwierp ook een vulpen voor het merk, die volgend jaar op de markt moet komen.



 

Ik sprak Tim Kuik, die na 25 jaar stopt als directeur bij Stichting BREIN. Hij zou misschien nooit 'de meest gehate man van het internet' zijn geworden als Steven Spielberg E.T. the Extra-Terrestrial niet had gemaakt. Het afscheidsinterview staat op NU.nl.


 

Je las mijn weblog van 29 april tot en met 5 mei 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.

Bijgewerkt op: 9 mei


Twee AI-gadgets wisten het afgelopen jaar veel aandacht te trekken voordat ze op de markt kwamen. De ene was de Humane AI Pin (die vorige week veel negatieve reviews kreeg) en de andere was de Rabbit R1. En van die laatste zijn de eerste indrukken inmiddels ook binnen.


Vergeleken met de Humane AI Pin ziet deze R1 er een stuk speelser uit. Met onderdelen die kunnen draaien, een felle oranje kleur en een sympathiek geanimeerd konijn op het scherm. De makers omschrijven het apparaatje als 'jouw assistent op zakformaat'.


Je draagt hem dus niet op je borst, zoals de AI Pin. Je pakt hem uit je zak wanneer je hem nodig hebt. Vervolgens kun je vragen stellen en de camera gebruiken om beelden te identificeren. Hij werkt ook met een aantal apps, zoals Spotify en Uber.


Er kleven nog wel wat nadelen aan deze Rabbit R1. Antwoorden komen niet altijd even snel en de batterijduur is ondermaats. Ook blijft de vraag wat je nou met zo’n ding moet, aangezien het alles kan wat je telefoon doet (en misschien wel minder goed).


Toch lijkt dit apparaat op meer sympathie te kunnen rekenen dan de Humane AI Pin. Voor een deel is dat de verdienste van Teenage Engineering. Zij weten hardware te maken waarbij je direct de portemonnee wil trekken zodra je het ziet. En de prijs helpt mee, want voor 199 dollar ben je klaar. De AI Pin kost 699 dollar en daarna nog eens 24 dollar per maand.


 

Zo word ik een rabbit hole in gezogen: ik klik een video aan vanwege een thumbnail van Casey Neistat in zijn studio. De video gaat over fotocamera's. Nadat Neistat zijn favoriete camera heeft laten zien, volgen we videomaker Peter McKinnon naar een van Neistats buren, een jongen met de naam Jordan Studdard. Ook hij heeft een fascinerende, zelfgebouwde werkplek.


Mijn interesse is gewekt en ik bezoek zijn kanaal. Studdard maakte het afgelopen jaar vijf video's. Hij heeft nog geen 16.000 abonnees. De meeste filmpjes duren zo'n vijf minuten en gaan over de bouw van zijn loft. Op een slechte dag tijdens het bouwen van die plek zaagt hij twee vingers van zijn hand af. En ook dat is een video. Gemaakt als een stukje rouwverwerking en een ode aan zijn vingers, maar het wordt nooit heel zwaar. Studdard lijkt me een positieve en creatieve aanpakker, ik heb me geabonneerd.


Terug naar de video van McKinnon. Daarin laat Studdard zijn favoriete camera zien. Dat ding is fantastisch: een Panon Widelux. Het is een Japanse camera met een mechanische lens die fysiek draait om een panoramafoto te maken. Ze worden niet meer gemaakt en zijn tweedehands gelukkig te duur om uit impuls te kopen. Want reken maar dat ik er nu een wil hebben. Het toestel heeft een paar draaiknoppen voor de instellingen en daarna schiet je geweldige foto's op 35mm.


Jeff Bridges is de bekendste Widelux-gebruiker. Hij schiet er al jaren foto's mee, achter de schermen op filmsets. Op zijn website staan er een heleboel.


Einde rabbit hole, voor nu.



 

PS.

Ik betrapte Mark Zuckerberg op humor. De Meta-miljardair hield deze week een speldmicrofoon in zijn hand tijdens een aankondiging op Instagram. Een stukje satire over Gen Z-videomakers. Deze trend houdt al een tijdje aan. Hier een video van een uur met uitleg.



 

Mooie van McSweeneys: The Millennial CAPTCHA. Bewijs dat je een millennial bent en je mag verder.


 

Ik las Dylan en wij zonder Amerika. Een boek van Wouter van Oorschot, waarin hij aan de hand van 25 liedjes uitlegt wat de vroege Bob Dylan voor hem als tiener (en als iemand die buiten de Verenigde Staten opgroeide) betekende. Ik ben het eigenlijk wel eens met de recensie van Gijsbert Kamer in de Volkskrant. Het boek is mopperig, maar vermakelijk. Dat Van Oorschot mij wees op deze 'mislukte versie' van She's Your Lover Now was het lezen van dit boek al waard.


 

Een experiment van The Pudding, dat aan het internet vroeg om steeds een nieuw beeldje te tekenen op basis van de voorgaande tekening. Het begon met een cirkel en vervolgens kijk je acht minuten lang naar variaties op een kriegelige lijn, die steeds meer naar de rechterkant van het scherm schuift. Een theorie van de bedenkers is dat de meeste deelnemers rechtshandig waren en meededen via een smartphone. The Pudding onderzocht daarnaast of mensen eerder geneigd waren een penis te tekenen als ze geen persoonlijke informatie hoefden achter te laten. Want ja, geef mensen op het internet een tekenopdracht en vroeg of laat verschijnt er een fallus.



 

Ik kijk naar Fallout op Amazon Prime Video. Ben nu halverwege en tot nu toe is het een lekker absurd avontuur dat nooit vergeet dat het op een videogame is gebaseerd. Ontwikkelaar Bethesda haakte slim in door deze week een PS5-upgrade uit te brengen voor Fallout 4. Die speel ik nu ook en dat zegt wat, ik ben namelijk geen fan van de gameserie. (Maar de wereld is zo cool!)


 

Nooit gedacht dat ik nog eens een fotoboek zou kopen over openbare toiletten, maar na het zien van het prachtige Perfect Days kwam ik in de boekenwinkel The Tokyo Toilet tegen. Hierin staan platen van de toiletten uit de film, met schetsen van de architect en uitleg over de werking en aanbouw.



 

Je las mijn weblog van 22 tot en met 28 april 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.

Bijgewerkt op: 9 mei


Je zou het soms bijna vergeten, maar het internet is meer dan alleen Instagram en TikTok. Voordat Big Tech het wereldwijde web claimde, had iedereen zijn eigen stukje web met daarover volledige zeggenschap. Internetonderzoeker en -kunstenaar Olia Lialina verzamelde tientallen oude Geocities-pagina's die samen een mooi overzicht vormen van manieren waarop mensen zich destijds uitdrukten.


Ik schrijf het de laatste tijd vaker, maar ik voel echt dat we het internet heel langzaam weer een beetje terugpakken. Het doet me veel plezier dat mensen nieuwsbrieven starten of beginnen met bloggen. Elon Musk wil van X een digitaal dorpsplein maken, waar iedereen zijn mening kan spuien. In de praktijk betekent dat een plein waar iedereen elkaar probeert te overschreeuwen. Ik ga liever naar mijn stamkroegen die aan dat dorpsplein grenzen. De kroegen bieden allemaal iets anders, maar je kent de eigenaar en welke bieren hij op de tap heeft. Laat die lui buiten dan maar roepen.


"Websites komen misschien wel weer terug", schreef Ryan Broderick deze week in zijn nieuwsbrief Garbage Day. Ik schreef twee blogs geleden dat Pharrell Williams zijn nieuwe album op een website uitbracht. Broderick meldt dat Cindy Lee dat voorbeeld volgde met een album dat op Geocities verscheen. Dat zijn al twee artiesten die Spotify overslaan. Nu zijn dit uitzonderingen op de regel en de meeste muzikanten zullen niet direct volgen. De luisteraars ook niet. We zijn verpest door het gemak van streaming en gaan niet massaal terug naar het downloaden van mp3'tjes.


Maar het laat wel zien dat ook artiesten naar creatievere manieren zoeken om zich te uiten. Ook Pharrell Williams en Cindy Lee hadden wellicht even genoeg van de Spotify-mal. GQ-schrijver Chris Black vraagt zich af of mensen muziek weer echt willen bezitten, dat we wellicht minder te maken krijgen met influencers en weer nieuwe liedjes gaan ontdekken buiten TikTok. "Waarschijnlijk niet, maar dit is wel de eerste keer dat ik scheuren in de muur zie ontstaan."


Daarop zeg ik nog maar eens: pak een hamer, start een blog en ram ook eens flink tegen die muur.


 

Toch even over de Humane AI Pin en de impact van negatieve reviews.


De AI Pin werd in de markt gezet als eerste échte AI-assistent zonder scherm. Je draagt hem op je borst. Het apparaatje werd door Amerikaanse reviewers met de grond gelijk gemaakt. Want hij is langzaam, wordt heet, geeft verkeerde antwoorden en de batterij gaat snel leeg. Onder meer Engadget, The Verge, The Washington Post en YouTuber Marques Brownlee fileerden de gadget nadat ze er mee aan de slag waren gegaan.


Na zijn review kreeg Brownlee op sociale media de wind van voren. Blijkbaar viel zijn video genaamd The Worst Product I’ve Ever Reviewed… For Now niet bij iedereen in goede aarde. Ene Daniel Vassallo noemde het "onsmakelijk en bijna onethisch om dit te zeggen terwijl je 18 miljoen abonnees hebt". Ook anderen namen het Brownlee kwalijk dat hij zich negatief uitliet over de AI Pin. Dit soort reviews kunnen bedrijven de nek omdraaien, zeggen ze.


De laatste jaren zijn we vaak verwend met goed werkende tech. Bijna elke nieuwe telefoon kun je op zijn minst beoordelen als 'gewoon wel prima', omdat fabrikanten de productcategorie onder hun knie hebben. Maar eens in de zoveel tijd verschijnt een nieuw product dat gewoon niet aan de verwachtingen voldoet.


Het zou de omgekeerde wereld zijn om te denken dat je genade moet tonen voor een slecht of matig product, als je daarmee een bedrijf spaart. De Humane AI Pin kost 700 dollar en daarna nog eens 24 dollar per maand om de boel te laten draaien. Als zo’n duur apparaat niet werkt, moet je dat als recensent vermelden zodat consumenten geen valse belofte kopen.


Brownlee reageert uitstekend op de ontstane commotie: "Zorgen negatieve reviews ervoor dat bedrijfen failliet gaan, of doen slechte producten dat?" In de reacties zegt iemand: "Een reviewer de schuld geven voor een falend bedrijf is alsof je een weerman de schuld geeft van een tornado."


We moeten slechte producten met goede argumenten en bevindingen kunnen afbranden. Anders worden ze namelijk niet beter. Humane-topman Sam Sheffer stelt zich op X sportief op. Met een repost van Brownlees review noemt hij de kritiek "eerlijk en gegrond". Hij zegt dat Humane naar de reacties luistert, ervan leert en verder bouwt aan verbeteringen.



 
PS.

Boston Dynamics, maker van robots en nachtmerries, presenteert zijn nieuwe mensachtige robot. De vernieuwde Atlas maakt bewegingen die wij als onbekwame menssoort nooit zouden kunnen maken. Dat zorgt er ook nu weer voor dat mensen dit een beetje eng vinden. Maar ja, wat heb je aan een robot die precies hetzelfde kan als wij?



 

David Lynch bedacht een nieuwe installatie die op een designbeurs in Milaan te zien is. Het heet A Thinking Room en het bestaat uit twee ruimtes, waarin een grote stoel staat. Er zijn schrijfspullen, een spiegel, een klok en een paar grote afbeeldingen aan de gordijnen, die de muren bedekken. Lynch vertelt erover in gesprek met curator Antonio Monda.



 

Een zeer uitgebreide analyse van Antoine Mayerowitz over welke combinatie van personages, wielen en voertuigen zorgen voor de beste build in Mario Kart 8.


 

Het is 20 jaar geleden dat André Kuipers zijn eerste ruimtevlucht maakte. Hij is nog steeds de eerste en enige Nederlandse astronaut die het ruimtestation ISS bezocht. Ik blikte met hem terug op zijn avonturen tussen de sterren.


 

In Florida boorde vorige maand een stuk ruimtepuin door het dak van een huis. Het is volgens NASA een onderdeel van een accupakket dat in 2021 werd losgemaakt van het ISS. Die zou moeten opbranden in de atmosfeer van de aarde, maar dat gebeurde dus niet. Je zou het maar op je hoofd krijgen.


 

Ryan Gosling heeft in Saturday Night Live een opvolger gemaakt van zijn hilarische Papyrus-sketch uit 2017. Daarin speelde hij een ontwerper die er maar niet overheen komt dat de film Avatar het lettertype Papyrus als logo gebruikt. Hij is bijna over het trauma heen, tot hij ontdekt dat het logo is veranderd in de tweede Avatar-film. Zo goed.



 

Peter Jackson maakte in 2020 de fantastische Get Back-serie over The Beatles. Hij putte daarvoor uit zestig uur aan beelden die tijdens de opnames van het album Let It Be werden gemaakt. Datzelfde materiaal werd in 1970 al gebruikt door regisseur Michael Lindsey-Hogg voor zijn Let It Be-film. Het was naar verluidt een sombere documentaire over het uiteenvallen van de band. Deze film wordt op 8 mei, na ruim vijftig jaar, opnieuw uitgebracht op Disney+. Met hulp van Jackson, die de kwaliteit van het beeld en geluid oppoetste.


 

In 2012 bracht IKEA een camera uit. De Knäppa, een fototoestel van karton. Er gaan twee batterijen in, er zit een USB-aansluiting op en je kunt er veertig foto’s achter elkaar mee maken. De Zweedse winkel bracht Knäppa nooit op de markt, maar deelde wel een aantal exemplaren uit op een Italiaanse woonbeurs. Bekijk een trailer van IKEA zelf of het filmpje hieronder, van een YouTuber die de camera in 2024 probeert.



 

Je las mijn weblog van 15 tot en met 21 april 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.

bottom of page