De eerste keer dat ik The National zag was in 2011 in De Doelen. Het album High Violet was nog geen jaar uit, maar maakte een diepe indruk zoals muziek dat soms kan doen. Ik vind het nog steeds het beste wat The National heeft gemaakt en een van de beste albums ooit.
Na dat intieme optreden in Rotterdam zag ik ze nog een paar keer, in de HMH en later AFAS. Dat waren optredens van wisselende kwaliteit, maar de band geeft altijd alles. In de Ziggo Dome was The National deze week op de top van zijn kunnen. Iets minder rauwe randjes en zeker minder drank in de frontman en (daardoor) Drie hoogtepunten als ik móét kiezen: Squalor Victoria, Mr. November en echt een waanzinnige liveversie van About Today. De stilte die valt in het midden, en die opbouw!
Ze hadden er duidelijk plezier in. Dat is de laatste tijd wel anders geweest. "Een jaar geleden voelde optreden als een bezoek aan de tandarts", zegt Matt Berninger tegen The Independent. Depressie en een writer's block speelden hem parten tijdens de coronaperiode en daarna.
Fijn dat hij er nu weer is. Het eerder dit jaar verschenen First Two Pages of Frankenstein is het eerste album van The National in vier jaar. Ik heb even gebladerd en de eerste twee bladzijden van Frankenstein gaan pak 'm beet over een ontdekkingsreiziger op expeditie naar de Noordpool. "Aan durf en vastberadenheid heb ik geen gebrek, maar soms zie ik het ineens niet meer zitten en verlies ik alle hoop. De reis zal lang en zwaar zijn en het uiterste van me vergen, en ik moet zowel bij mezelf als bij mijn bemanning de moet erin houden."
Berninger wist zich uit het dal te worstelen en nu vinden ze zichzelf af en toe weer opnieuw uit. Smoke Detector, een uitblinker op de meest recente plaat Laugh Track (de tweede van dit jaar), ontstond tijdens een soundcheck in Vancouver. De band begon te jammen en hield er niet mee op. Er was geen houden meer aan. "Het was alsof er een bosbrand ontstond die maar door bleef gaan", zegt gitarist Bryce Dessner. Hij keek naar Berninger en zag hem opbloeien. "Deze man is er weer helemaal, zonder angst", wist hij. En dat zagen wij ook in de Ziggo Dome.
Maandag was een slechte dag om thuis te werken voor werknemers van chipmaker NXP. Apple-directeur Tim Cook kwam op bezoek. In het geheim. Maar al snel ging het nieuws rond binnen het Eindhovense bedrijf en aan het einde van zijn bezoek nam Cook de tijd om op de foto te gaan met tientallen mensen die naar de aula waren gesneld.
De baas van Apple was deze week in Europa, waar hij bedrijven en ontwikkelaars bezocht. Daarnaast ging Cook langs in Brussel om te praten met Eurocommissaris Thierry Breton. Je kunt wel zeggen: de persoon die Lightning-kabels van Apple heeft afgenomen en liet vervangen door USB-C. "De volgende stap: deuren openen voor concurrenten", schreef Breton na zijn ontmoeting met Cook. Het idee van de wet digitale markten waarnaar hij verwijst, is bijvoorbeeld dat WhatsApp-gebruikers ook kunnen chatten met mensen op iMessage.
Bij NXP kreeg ik vijf minuten de tijd om Cook wat vragen te stellen. Ik vroeg hem naar die strenge regels in Europa waar techbedrijven zich steeds strakker aan moeten houden. Cook reageerde luchtig. "Regels zijn er overal, ons doel is om aan die regels te voldoen."
Gefeliciteerd, de oudste nog actieve torrent bestaat 20 jaar. YouTube en Facebook bestonden nog niet toen in september 2003 een korte film met de naam The Fanimatrix werd gedeeld via BitTorrent. Jawel, een video die gebaseerd was op The Matrix, gemaakt door fans.
Volgens TorrentFreak was er een budget van 800 dollar voor de film, waarvan de helft op ging aan een leren jas. Ik heb The Fanimatrix even gedownload. Het .avi-bestand van 130 MB was in een paar tellen binnen dankzij 150 actieve seeders.
De film zelf is trouwens beter dan je misschien verwacht. De muziek, belichting en actie is best wel on point als je beseft dat dit zo’n goedkoop project van amateurs is. De beeldkwaliteit laat natuurlijk wel te wensen over inmiddels. Mocht je geen zin hebben om te torrenten maar je bent wel benieuwd: hij staat op YouTube.
Lucky Fonz III maakte een vette videoclip (in één take!) bij zijn nummer Een klein beetje dood van het geweldige album Hemellichamen. "Wat ik heel mooi vindt is dat zoveel van mijn favoriete thema’s samenkomen", zegt hij zelf. "de relatie tussen humor en ernst, het mengen van ‘onmengbare’ stijlen (er zit een flinke gabberkick onder dit chanson!), het onderzoek naar de mogelijkheid van transformatie, de relatie tussen het individu en de gemeenschap, en het menselijk lichaam."
Opgenomen bij een van de leukste plekken in Utrecht: de Ping Pong Club.
Er is een nieuw album van Wilco. En goed nieuws: het is hun beste in jaren. Er is weer iets meer ruimte om buiten de lijntjes te kleuren, hoor je al direct op het eerste nummer Infinite Surprise.
Op Netflix staan vier nieuwe korte films van Wes Anderson. Het zijn allemaal verfilmingen van Roald Dahl-verhalen, exact verteld zoals hij ze schreef maar dan met de visuele flair van Anderson. Ik heb The Wonderful Story of Henry Sugar alvast gezien en dat is een aanrader.
Wel typisch Netflix om zo matig uit te pakken met vier nieuwe Wes Anderson-films. Je hoort er weinig over. Filmcriticus Matt Singer verbaast zich er ook over: "Waarom zijn ze eigenlijk niet gebundeld in één film als bloemlezing van Wes Anderson over Roald Dahl, zodat je daar mee kan uitpakken? Ik snap er niets van." Terechte vraag.
Meta toonde zijn eerste mixedrealitybril: de Quest 3. Dit wordt de iets meer betaalbare uitdager van Apples Vision Pro, die volgend jaar verschijnt. Tijdens de presentatie zag het apparaat er veelbelovend uit, maar of het in de praktijk goed werkt zal ik je niet kunnen vertellen.
Meta maakt in Nederland geen testexemplaren vrij voor de pers. Dat terwijl het bedrijf claimt de community heel belangrijk te vinden. Des te vreemder dat de media consumenten niet kunnen informeren over de aanschaf. Het onthouden van een testversie leidde tot chagrijn bij Nederlandse techjournalisten. Bram van Dijk schreef zijn frustratie van zich af op Bright: is Meta soms bang voor negatieve reviews?
Ik ben gek op de minibieb. Dat zijn die kastjes vol met boeken die buiten of op stations staan. Het idee is dat je er een boek uithaalt en er weer eentje voor teruglegt. Je vindt er soms parels, zo kom ik aan Congo van David Van Reybrouck, De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch en De donkere kamer van Damokles van W.F. Hermans. Op NRC staat een reportage over de minibieb: Veel Lucinda Riley, Dan Brown én het Nieuwe Testament.
Naast Tim Cook sprak ik deze week ook Tim Kuik. Dat vind ik zelf heel grappig. Waarschijnlijk maak ik die combinatie van interviews binnen een week maar een keer in mijn leven mee. Kuik is de voorzitter van Stichting BREIN, dat al jaren strijdt tegen online piraterij. Ik sprak hem omdat het aantal illegale downloads de afgelopen tijd weer toeneemt.
Het boekenweekgeschenk wordt volgend jaar geschreven door de familie Chabot. Tja. Dit jaar ook geen boekenweekessay, in plaats daarvan stelt Bart Chabot een poëziebundel samen. Op Teletekst stond de kop: Chabots maken Boekenweekgeschenk. Ik las chatbots en het dystopische beeld was compleet.
Je las mijn weblog van 25 september tot en met 1 oktober. Abonneer je op mijn nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.
Comentarios