Vorige week schreef ik over Halide en Process Zero, waarmee je smartphonefoto’s maakt zonder 'verbeteringen' van AI. What you see is what you get. Bij Halide geloven ze niet dat kunstmatige intelligentie altijd bijdraagt aan het creatieve proces.
Deze week komt er bijval van Procreate, de app die iedere creatieveling met een Apple Pencil en een iPad heeft geïnstalleerd. Met de app kun je digitaal schetsen, schilderen en illustreren. CEO James Cuda moet niets hebben van generatieve AI. "We zullen nooit een vorm van generatieve AI in onze producten stoppen", zegt hij. "Ik hou niet van wat er nu gebeurt in de industrie en ik hou niet van wat het met kunstenaars doet."
Op zijn website doet Procreate er nog een schepje bovenop. "Generatieve AI sloopt de menselijkheid uit dingen", meldt het bedrijf. "De technologie is gebouwd op een basis van diefstal en stuurt ons naar een barre toekomst."
Ik moet zeggen dat mijn liefde voor generatief AI-beeld de laatste maanden ook is bekoeld, vanwege precies de redenen die Procreate aanhaalt. Ik volg het nog steeds op de voet en de ontwikkelingen zijn geweldig en benauwend tegelijk. Op LinkedIn zag ik deze week een advertentiegoeroe fantaseren over hoe iedereen in de toekomst zijn eigen reclamebureau kan beheren door producten in een flitsend videootje te genereren. Maar hoe valt jouw product nog op als alles er hetzelfde uitziet?
De laatste maanden vind je daarom ook geen afbeeldingen meer boven mijn blogs die uit Midjourney komen. Of ik maak het zelf, of ik gebruik auteursrechtenvrije kunst van Artvee. Met bronvermelding. Het is fantastisch wat mensen kunnen bedenken en maken, laten we dat niet wegstoppen maar vieren.
Schuin voor me in de bioscoop zat een jongen die af en toe zijn handen voor zijn ogen sloeg, om daarna ongemakkelijk te lachen terwijl hij om zich heen keek. Ik zag het hem doen, het lukte hem niet te verhullen dat hij Alien: Romulus spannend vond. Het biertje wat hij mee naar zijn plek had genomen, hielp hem niet. Zijn angstige geschuifel viel me op. Het lijkt me een compliment voor de film.
Alien: Romulus is het zoveelste deel in de Alien-filmreeks. Dit is een soort sequel op de allereerste, niet in de laatste plaats omdat het verhaal zich grotendeels aan boord van hetzelfde schip afspeelt. We volgen een groep jonge hoofdpersonen die probeert te ontsnappen aan een planeet waar ze als slaven worden afgebeuld.
Dat zijn uiteraard allemaal andere types. Eentje heeft een grote mond, eentje is zwanger (altijd een goed ingrediënt voor gruwelijke horror), eentje is een cyborg, enzovoort. Allemaal zijn ze in potentie voer voor de moordlustige aliens aan boord van het schip. De film is bij tijd en wijlen inderdaad spannend, vooral met het geluid en stiltes worden slimme dingen gedaan. Aan bloederige horror is ook geen gebrek.
Zet wel even je verstand op nul, want de premisse snijdt geen hout. En niet iedereen zal fan zijn van wat er op het einde gebeurt en hoe een oud-personage uit eerdere films met AI tot leven is gewekt. Sowieso is dit een best of van Alien-films. Daardoor heb je bijna alles al wel een keer gezien maar ach, whatever works. Het ziet er vet uit en je ziet nog eens wat mensen in de bioscoopzaal opveren.
Er verscheen een vreemde trailer voor Megalopolis, de nieuwe film van regisseur Francis Ford Coppola. Zijn passieproject, waar jaren van zijn tijd en geld in zitten. Hij kreeg het idee lastig van de grond, maar hij komt eraan. Ik heb nog steeds niet echt een idee waar de film over gaat. Het woord 'allesomvattend' schiet te binnen als ik eraan denk. De eerste recensies zijn niet mals. "Te veel", "te saai", "pretentieus", "incoherent".
Filmdistributeur Lionsgate voelt de bui misschien al hangen en probeert een dure flop te voorkomen. In het begin van de trailer voor Megalopolis worden recensies aangehaald moeten aantonen dat filmklassiekers van de 85-jarige Coppola in hun tijd niet werden begrepen. Met citaten van bekende journalisten worden onder meer The Godfather en Apocalypse Now onderuit gehaald. Alsof de makers willen zeggen: wacht maar, over dertig jaar is ook Megalopolis een klassieker, ondanks de negatieve kritieken die de film nu krijgt.
Alleen... de citaten in de trailer kloppen niet. Die zijn niet door recensenten geschreven - of ze gingen over een andere film. De overleden filmcriticus Roger Ebert schreef ooit wel degelijk over 'a triumph of style over substance'. Niet over Coppola's Dracula, zoals de trailer doet vermoeden, maar over Batman van Tim Burton.
Slechte publiciteit is ook publiciteit, dacht Lionsgate misschien. Dan heeft de distributeur dat nu verdubbeld door eerst de focus op negatieve reviews te leggen en daarna door de trailer - na kritiek op de neprecensies - terug te trekken. Met een mea culpa en excuses aan de betrokken critici en aan Coppola. Overigens blijft de trailer via andere kanalen nog gewoon te bekijken, komt-ie:
(Ik heb hier echt zin in.)
De 32-jarige Australische Emily is ongeneeslijk ziek. Ze gaat dood. Een deel van de kostbare tijd die haar rest verkocht ze in brokjes van drie minuten aan vreemden. Om in gesprek te gaan. Te reflecteren. De opbrengsten van het project gaan naar kankeronderzoek. Time to live heet het, mooi idee.
Leven we in de toekomst zoals die vijftig jaar geleden werd voorspeld? In 1974 vroeg de Saturday Review aan visionairs als Isaac Asimov, Jacques Cousteau, Neil Armstrong en Andrei Sakharov hoe de wereld er in 2024 uit zou zien. Ze zaten er soms niet ver naast, want enkelen voorspelden hoe groot het internet zou worden. Maar de mensheid heeft nog geen basis op Mars gebouwd.
Een klein rondje gamenieuws, want in Duitsland vond deze week Gamescom plaats. Het liep niet over van waanzinnige aankondingen, maar er waren een paar verrassingen. Bijvoorbeeld de eerste trailer voor Monument Valley 3, het nieuwe deel in de reeks van prachtige M.C. Escher-achtige puzzelgames. Die verschijnt op 10 december exclusief op Netflix.
Er komt een nieuwe Mafia-game! Ik hou van de Mafia-games. Dit vierde deel speelt zich voor de verandering niet af in de VS, maar in het Sicilië aan het begin van de jaren 1900. Op de plek waar het allemaal begon, zeg maar. Mafia: The Old Country komt volgend jaar uit.
Indiana Jones and The Great Circle heeft een releasedatum: 9 december komt hij uit voor de Xbox, volgend jaar volgt de PlayStation. Heel veel zin in een nieuw avontuur met Indy.
Op Amazon Prime Video komt een bloemlezing met afleveringen die op verschillende games gebaseerd zijn. Het gaat dan bijvoorbeeld om Mega Man, The Outer Worlds, Sifu, Pac-Man, Armored Core... en Spelunky! Mijn favoriete game krijgt een hele aflevering. Ik zit klaar er klaar voor op 10 december.
Van love generation naar phone generation. De Franse dj Bob Sinclar heeft het helemaal gehad met de zee van telefoons die hij steeds ziet als hij het publiek in kijkt. "Ik speel mijn grootste hits en mensen staan er als bevroren bij", verzucht hij in een Instagram-video. Hij heeft naar eigen zeggen net zijn slechtste show ooit gegeven. "Waar wachten ze op? Ze staan er allemaal doods bij. Ik heb me nog nooit zo verveeld gevoeld na een optreden."
Fontaines D.C. heeft een nieuw album uit. Romance. Heerlijke plaat, lelijke omslag. Het is een geliktere en bij vlagen iets minder duistere productie dan je van de Ierse rockband gewend bent, maar laat dat geen nadeel zijn. De passie spat er vanaf. 16 november sta ik mee te brullen met de spannendste nieuwe band van de laatste jaren, die maar blijft groeien en groeien.
Je las mijn weblog van 19 tot en met 25 augustus 2024. Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief om deze blog elke zondag vanzelf in je mailbox te ontvangen.
コメント